Wat als je noodgedwongen alles wat je kent moet achterlaten? Het overkomt Luna. Samen met haar moeder verlaat ze de Noordpool, op zoek naar eten. Onderweg is alles vreemd en eng, zoals het donkere bos waarin ze terechtkomen. Maar geleidelijk aan wordt het bos opener en lichter.
Dan ziet Luna plotseling iets prachtigs in de lucht. Iets dat haar geruststelt en doet denken aan thuis. Want waar je ook bent: de maan is altijd dezelfde.
Een verhaal over heimwee, over ver weg zijn van huis en hoe fijn het dan is om iets te zien dat je kent. Met prachtige, verfijnde waterverfillustraties van Sacha Heemels die een ijsbeertje tekent dat je onmiddellijk in je armen wilt sluiten.
Een boek om nooit meer los te laten.
