Jacinda Ardern, de voormalige premier van Nieuw-Zeeland, deelt haar visie op vernieuwend, empathisch leiderschap en biedt inspiratie aan een nieuwe generatie leiders.
'Ik verzet me echt tegen het idee dat politiek een plek vol ego moet zijn waar je constant bezig bent met tegen elkaar scoren. Ja, we hebben een robuuste democratie nodig, maar je kunt sterk én aardig zijn.' – Jacinda Ardern
Hoe ziet een moderne leider eruit? Is dat een machoman, of is er een ander, zachter alternatief? Kun je macht hebben over anderen en toch uitgaan van vriendelijkheid? Jacinda Ardern – voormalig premier van Nieuw-Zeeland en de jongste vrouwelijke regeringsleider in de geschiedenis – denkt van wel. Ze groeide op in een klein stadje in Nieuw-Zeeland als dochter van een politieagent, en als veertigste premier van haar land dwong ze wereldwijd respect af door haar empathische leiderschap dat mensen op de eerste plaats zette. Haar meelevende en tegelijk krachtige reactie op de aanslagen in Christchurch, resulterend in snelle en ingrijpende wapenbeheersingsweten, demonstreerde haar opmerkelijke leiderschap. Ze loodste haar land door ongekende uitdagingen – een vulkaanuitbarsting, een grote inbreuk op de bioveiligheid en een wereldwijde pandemie – terwijl ze visionaire nieuwe beleidsmaatregelen doorvoerde om klimaatverandering aan te pakken en kinderarmoede te verminderen.
Ardern is het voorbeeld van een nieuw soort leiderschap, waarbij kwetsbaarheid, gelijkheid en empathie vooraan staan. De nieuwe macht is meer dan haar politieke memoires; het geeft een inkijk in hoe het voelt om te leiden, en stelt de vraag: wat als jij ook tot meer in staat bent dan je ooit had gedacht?
