Sheila Sitalsings moeder verzweeg tot haar dood een cruciaal deel van haar familiegeschiedenis voor iedereen die haar nabij stond. Sitalsing bleef achter met duizend-en-één vragen, met name over de reikwijdte van de schaamte en de eigen verantwoordelijkheid voor een duister familieverleden.
De komende jaren komen de archieven over de rechtsvervolging van zij die ervan verdacht werden dat ze in de Tweede Wereldoorlog aan de kant van de vijand stonden, openbaar online te staan. In veel families zal daardoor na ruim tachtig jaar een einde komen aan het hardnekkige zwijgen over familieleden die aan de verkeerde kant van de geschiedenis hebben gestaan.
Waar ik me voor schaam is een scherpzinnig verslag van een zoektocht naar de werking van intergenerationele schaamte en de totalitaire verleiding. Terwijl de verontrustende echo’s van de jaren dertig nu opnieuw klinken, onderzoekt Sitalsing de overeenkomsten met toen.
