Op 30 november 1984 werd de 21-jarige kledingverkoopster Sandra van Raalten op beestachtige wijze van het leven beroofd. Op klaarlichte dag, in een paskamer van een boetiek te Zaandam. De politie formeerde een recherchebijstandsteam, dat zich geconfronteerd zag met een uitdijend raadsel.
Twee jaar na het delict werd de Zaanse fietsenhandelaar Rob van Zaane gearresteerd, op verdenking van moord c.q. doodslag op Sandra van Raalten. Motief: een uit de hand gelopen sado-masochistisch sepl. De verdachte ontkende. In Haarlem veroordeelde de rechtbank hem niettemin tot twaalf jaar gevangenisstraf. De voltallige Nederlandse pers stortte zich op de zaak, die uitgroeide tot een van de meest geruchtmakende van de jaren tachtig.
Begin 1988 werd Van Zaane in hoger beroep vrijgesproken, tot verbijstering van zijn aanklagers, die hem ook na deze rechterlijke beslissing bleven beschuldigen.
De Zaanse paskamermoord was lan een onopgeloste zaak, die bolstond van e verdachtmakingen, verdenkingen en vooroordelen, zijsporen en dwaalgangen, roddels en intriges, leugenas, laster en rancune. Waarom moest Sandra van Raalten sterven? Wie was de man met het zwarte haar? Wat bewoog de Zaanse politie ertoe alle eerdere onderzoeksresultaten van tafel te vegen, om vervolgens de verbeten jacht op Van Zaane te openen? Wat was er mis met de bewijsmiddelen? Hoe kon een legioen tegenstrijdigheden tot een veroordeling leiden? Waarom gingen andere mogelijke verdachten vrijuit?
De oplossing van de zaak heeft een heel nieuw licht geworpen op het tunneldenken van de politie. Peter Elberse en Dick Nierop brachten de verhitte, geschokte gemoederen in kaart en schreven een boeiende reconstructie van deze strafzaak die veel opschudding veroorzaakte.
Twee jaar na het delict werd de Zaanse fietsenhandelaar Rob van Zaane gearresteerd, op verdenking van moord c.q. doodslag op Sandra van Raalten. Motief: een uit de hand gelopen sado-masochistisch sepl. De verdachte ontkende. In Haarlem veroordeelde de rechtbank hem niettemin tot twaalf jaar gevangenisstraf. De voltallige Nederlandse pers stortte zich op de zaak, die uitgroeide tot een van de meest geruchtmakende van de jaren tachtig.
Begin 1988 werd Van Zaane in hoger beroep vrijgesproken, tot verbijstering van zijn aanklagers, die hem ook na deze rechterlijke beslissing bleven beschuldigen.
De Zaanse paskamermoord was lan een onopgeloste zaak, die bolstond van e verdachtmakingen, verdenkingen en vooroordelen, zijsporen en dwaalgangen, roddels en intriges, leugenas, laster en rancune. Waarom moest Sandra van Raalten sterven? Wie was de man met het zwarte haar? Wat bewoog de Zaanse politie ertoe alle eerdere onderzoeksresultaten van tafel te vegen, om vervolgens de verbeten jacht op Van Zaane te openen? Wat was er mis met de bewijsmiddelen? Hoe kon een legioen tegenstrijdigheden tot een veroordeling leiden? Waarom gingen andere mogelijke verdachten vrijuit?
De oplossing van de zaak heeft een heel nieuw licht geworpen op het tunneldenken van de politie. Peter Elberse en Dick Nierop brachten de verhitte, geschokte gemoederen in kaart en schreven een boeiende reconstructie van deze strafzaak die veel opschudding veroorzaakte.
