Met zijn tiende boek waagt Antoine Camps zich aan een voor hem nieuw genre. Geen misdaadverhaal, geen historische roman en ook geen autobiografische werk.
In zijn vorige boeken is humor al wel eens aanwezig, maar in ‘De Ronde Onderdrone’ spant die zowat de kroon. Spannende belevenissen en boeiende personages maken daarbij het verhaal compleet.
Beste lezers,
Mijn naam is Vloeberghs, Jos Vloeberghs.
Het leven zag er mooi uit toen ik op pensioen ging en we in de buurt van onze kinderen konden gaan wonen. Helaas, een oude, chagrijnige buur kelderde de euforie waarin we leefden met een actie om de school van onze kleinkinderen te laten sluiten. Alhoewel ik mijn tegenstander onvoldoende kende, begon ik een ongelijke, haast wanhopige strijd tegen deze agressieve démarche. Omdat ik geen uitzicht had op een redelijk vergelijk, zocht ik naar een bondgenoot, maar die moest ik zelf uitvinden. Over deze ‘compagnon de route’ vinden nieuwsgierige en sceptische techneuten achteraan in dit boek heel wat bijkomende informatie. Ik was maar van één ding zeker: ik zou, willen of niet, de hoofdrol toebedeeld krijgen in dit avontuur.
Veel leesplezier met mijn onwaarschijnlijke belevenissen in de Antwerpse Kempen.
Jos Vloeberghs
