Op heldere directe wijze vertelt Anna Ischa over haar gevoelens en gedachten. Ze beschrijft haar diepste angsten en grootste wensen. Haar onzekerheden en tekortkomingen. De diepe dalen waar ze doorheen gaat en de moeite die ze doet om hier weer uit te klimmen. Haar eenzaamheid en gevoelens van onvermogen. Maar ook de kleine en grote dingen die haar overeind houden.Ze onderzoekt haar verleden en leert te verwerken. Ze bekijkt haar heden en leert eerlijk te zijn naar mensen in haar omgeving, maar vooral naar zichzelf. Ze leest vele boeken en neemt deel aan diverse therapieën, geneeswijzen en cursussen om uit te vinden wat bij haar past en hoe deze zaken haar kunnen helpen haar eigen filosofie gestalte te geven.Ze krijgt vele inzichten over zichzelf, maar ook over alles om zich heen. Ze leert hoe mensen met elkaar omgaan en met de wereld waarin we leven. Steeds meer krijgt ze inzicht in haar plek en taak in de wereld en binnen de kosmos. Zo bereikt ze uiteindelijk haar allerdiepste gevoel: haar geloof in zichzelf.De rups die al een vlinder was is een uniek werk dat op een niet eerder beschreven wijze inzicht, houvast en kracht biedt aan mensen die eenzelfde proces hebben doorgemaakt, er middenin zitten of iemand van nabij kennen die dit doormaakt.
