‘Schiet me dood!’ riep de man die brigadier Henny aanviel met een mes. ‘Als jij mij niet doodmaakt, dan maak ik jou dood.’
Elke politieagent herinnert zich een melding die zo gruwelijk, bedreigend of ontroerend was dat hij of zij die nooit vergeet. Van de dodelijke cafébrand in Volendam tot de rechercheur die zelf werd gegijzeld – politiemensen vertellen het zeldzaam openhartig na.
Hoe is het om voor het eerst weer op de schietbaan te staan nadat je zelf bent neergeschoten? Wat doe je als voor je ogen een man wordt geliquideerd?
In Dit vergeet ik nooit beschrijft misdaadjournalist Wil Thijssen de meldingen die bij politiemensen op hun netvlies staan gebrand. Na het succes van Die ene melding (2024) bevat dit boek zeventig nieuwe politieverhalen die de mens achter het uniform laten zien. Haarscherp en indringend schetsen deze verhalen de extreme situaties waarmee politiemensen worden geconfronteerd.
Wil Thijssen is politie- en justitieverslaggever voor de Volkskrant. Eerder publiceerde ze de boeken Die ene melding (2024), Wandola (2021), ’t Is mooi geweest (2008) en Alle schrijvers hebben gelijk (1998).
Elke politieagent herinnert zich een melding die zo gruwelijk, bedreigend of ontroerend was dat hij of zij die nooit vergeet. Van de dodelijke cafébrand in Volendam tot de rechercheur die zelf werd gegijzeld – politiemensen vertellen het zeldzaam openhartig na.
Hoe is het om voor het eerst weer op de schietbaan te staan nadat je zelf bent neergeschoten? Wat doe je als voor je ogen een man wordt geliquideerd?
In Dit vergeet ik nooit beschrijft misdaadjournalist Wil Thijssen de meldingen die bij politiemensen op hun netvlies staan gebrand. Na het succes van Die ene melding (2024) bevat dit boek zeventig nieuwe politieverhalen die de mens achter het uniform laten zien. Haarscherp en indringend schetsen deze verhalen de extreme situaties waarmee politiemensen worden geconfronteerd.
Wil Thijssen is politie- en justitieverslaggever voor de Volkskrant. Eerder publiceerde ze de boeken Die ene melding (2024), Wandola (2021), ’t Is mooi geweest (2008) en Alle schrijvers hebben gelijk (1998).
