Een verhaal over hoe een camera helpt om een nieuw perspectief op het leven te krijgen (8+). ‘Dromen duurt soms langer dan je slaapt. Zo droomt Sid dat hij een film maakt en ’s morgens ligt er een camera in zijn hand. Hij sluit zijn ene oog, gluurt met het andere door de lens en port Blauwe Beer zachtjes in zijn zij. ‘Klaar voor je eerste grote rol, Blauwe Beer?’ Maar onder de lakens blijft het stil. Niets bromt. Niets beweegt. Blauwe Beer is ochtend-boos.’
Ook de ouders van Sid zijn ochtend-boos. Sid plaatst de camera tussen zichzelf en het leven dat hij niet helemaal begrijpt. Hij kijkt en observeert en relativeert.
Ook de ouders van Sid zijn ochtend-boos. Sid plaatst de camera tussen zichzelf en het leven dat hij niet helemaal begrijpt. Hij kijkt en observeert en relativeert.
