In dit boek neemt een oudere inwoner van Durgerdam, visser, jager en verzamelaar van het overschot in de natuur, ons mee op een tocht door zijn leefomgeving, waarbij de achterkant van het dorp extra aandacht krijgt. In de verhalen blikt hij regelmatig terug op een lang buitenleven en duikt een enkele keer in de historie van het voormalige vissersdorp. Daarbij relativeert hij de ruimtelijke ambities van de bouwwereld, projectontwikkelaars en de politiek. Een stapeling van ruimtelijke plannen, op basis van soms ‘bijzondere’ argumenten. Ook beschrijft hij de jacht op hazen en ganzen en vooral... de visserij op paling.
Hennie J.A. Koopman, in 1939 geboren in Amsterdam-West en opgegroeid in Nieuwendam, woont al bijna vijftig jaar in Durgerdam. Na een opleiding tot Meet- en Regeltechnicus stapte hij begin zeventiger jaren over naar meer administratieve functies. Via vrijwilligers werk in de Dorpsraad Durgerdam, belandde hij in 1979 als administrateur beleidsmedewerker op het kantoor van de Stichting Centrale Dorpenraad Landelijk Noord, waar hij tot aan zijn pensionering in 2004 bleef werken. Een functie die hem op het lijf geschreven bleek, met een accent op leefbaarheidsonderwerpen en die van de ruimtelijke ordening in zijn leefomgeving. In zijn vrije tijd kreeg hij alle gelegenheid zich uit te leven in een flink aantal hobby’s, zoals de visserij en de verwerking van visserij en jachtproducten. En… het schrijven van boeken over het laatste, waarbij het oogsten van het overschot in de natuur centraal staat, naast kritische beschouwingen over de ruimtelijke ontwikkelingen in zijn leefgebied.
Hennie J.A. Koopman, in 1939 geboren in Amsterdam-West en opgegroeid in Nieuwendam, woont al bijna vijftig jaar in Durgerdam. Na een opleiding tot Meet- en Regeltechnicus stapte hij begin zeventiger jaren over naar meer administratieve functies. Via vrijwilligers werk in de Dorpsraad Durgerdam, belandde hij in 1979 als administrateur beleidsmedewerker op het kantoor van de Stichting Centrale Dorpenraad Landelijk Noord, waar hij tot aan zijn pensionering in 2004 bleef werken. Een functie die hem op het lijf geschreven bleek, met een accent op leefbaarheidsonderwerpen en die van de ruimtelijke ordening in zijn leefomgeving. In zijn vrije tijd kreeg hij alle gelegenheid zich uit te leven in een flink aantal hobby’s, zoals de visserij en de verwerking van visserij en jachtproducten. En… het schrijven van boeken over het laatste, waarbij het oogsten van het overschot in de natuur centraal staat, naast kritische beschouwingen over de ruimtelijke ontwikkelingen in zijn leefgebied.
