Een kleine blessure met grote gevolgen
Het zal je maar gebeuren! Dystrofie, het overkomt je en iedereen kan het zomaar krijgen. “Mijn leven veranderde totaal door die ene kleine sportblessure.” “Had ik die laatste salto maar nooit gemaakt.”
De 34-jarige ziekenverzorgster zegt: “Ik leerde de andere kant van mijn beroep kennen en stapte een totaal andere wereld binnen, toen ik zelf in het ziekenhuis en revalidatiecentrum werd opgenomen.”
Door middel van dit boek probeer ik u mee te nemen in de rollercoaster van ons leven. U leest over mijn gevecht tegen de instanties en hoe ik door hen afhankelijk werd gemaakt. U beleeft samen met mij de moeilijke, ontroerende maar ook de bijzondere en mooie momenten die we hebben meegemaakt.
Voor de kinderen (4 en 6 jaar) is het maar moeilijk te begrijpen waarom ik alweer opgenomen moet worden. Regelmatig word je geconfronteerd met opmerkingen zoals; “mama gooi nu die krukken maar eens weg, die heb je nu lang genoeg gebruikt,“ of “waarom kun je ook niet gewoon lopen en zit je steeds in die rolstoel?” of “mama moet je nu alweer weg, kom je wel thuis om te slapen?”
Door mijn ziek zijn ben ik veel kwijtgeraakt, maar ik heb er ook veel voor terug gekregen.
Ik hoop door middel van dit boek een steun te kunnen zijn voor anderen, die net als ik om moeten gaan met een chronische aandoening en veel pijn.
Willy Wienholts
Het zal je maar gebeuren! Dystrofie, het overkomt je en iedereen kan het zomaar krijgen. “Mijn leven veranderde totaal door die ene kleine sportblessure.” “Had ik die laatste salto maar nooit gemaakt.”
De 34-jarige ziekenverzorgster zegt: “Ik leerde de andere kant van mijn beroep kennen en stapte een totaal andere wereld binnen, toen ik zelf in het ziekenhuis en revalidatiecentrum werd opgenomen.”
Door middel van dit boek probeer ik u mee te nemen in de rollercoaster van ons leven. U leest over mijn gevecht tegen de instanties en hoe ik door hen afhankelijk werd gemaakt. U beleeft samen met mij de moeilijke, ontroerende maar ook de bijzondere en mooie momenten die we hebben meegemaakt.
Voor de kinderen (4 en 6 jaar) is het maar moeilijk te begrijpen waarom ik alweer opgenomen moet worden. Regelmatig word je geconfronteerd met opmerkingen zoals; “mama gooi nu die krukken maar eens weg, die heb je nu lang genoeg gebruikt,“ of “waarom kun je ook niet gewoon lopen en zit je steeds in die rolstoel?” of “mama moet je nu alweer weg, kom je wel thuis om te slapen?”
Door mijn ziek zijn ben ik veel kwijtgeraakt, maar ik heb er ook veel voor terug gekregen.
Ik hoop door middel van dit boek een steun te kunnen zijn voor anderen, die net als ik om moeten gaan met een chronische aandoening en veel pijn.
Willy Wienholts
