De titel van deze bundel is één van de prachtige verhalen die Leni Saris in het begin van haar carrière schreef. Zoals vele van haar fans wel zullen weten vindt zij een kort verhaal te beperkend en gebruikte zij deze korte verhalen vaak als voorstudies voor een roman. Toch is deze bundel een onmisbare aanvulling op de collectie van Leni Saris, daar deze verhalen geschreven zijn in een periode toen de auteur nog niet zo vermaard was als heden. De korte verhalen werden gepubliceerd in tijdschriften die niet meer bestaan, zoals Eva en De prins. Soms zal de trouwe Leni Saris-fan bij het lezen een gevoel van herkenning beleven, dan is het verhaal later een ‘side-story’ in één van haar romans geweest. Maar de verhalen zijn altijd anders. Daar alle vertellingen gepubliceerd zijn vóór de jaren zeventig, zullen er maar weinig lezeressen zijn die ze ooit hebben gelezen. Enkele van de verhalen zijn voor deze bundeling nog door de auteur bewerkt, maar hebben hun authenticiteit nimmer verloren.
