Thunnis van Oort beschrijft de opkomst van het bioscoopbedrijf in het katholieke Zuiden tegen de achtergrond van modernisering en verzuiling. Hij onderzoekt de dynamiek van aanpassing en verzet bij de totstandkoming van deze nieuwe culturele infrastructuur. Daarbij wordt vooral gekeken naar de manier waarop de ondernemers in deze nieuwe bedrijfstak hun bioscopen positioneerden en naar de strategieën die zij inzetten om het kosmopolitische filmvermaak in te bedden in de lokale omgeving. Katholieke machthebbers reageerden terughoudend op de groeiende moderne amusementscultuur rond de bioscoop. Toen bleek dat de bioscoop zich niet liet inkapselen in het katholieke domein, gingen de autoriteiten zich primair richten op controle en regulering. Dit leidde tot enkele felle conflicten met het bioscoopbedrijf (waaronder de zogenaamde Venlose bioscoopoorlog in de jaren 1921-1922 tussen gemeentebestuur en Nederlandse Bioscoopbond), waarbij niet meer alleen de filmkeuring of vermakelijkheidsbelastingen inzet waren, maar ook de identiteit van het 'katholieke volksdeel'.
