Frank McDonough gebruikt niet eerder gepubliceerde archiefstukken om een beeld te schetsen van de gewone en buitengewone mensen die het naziregime probeerden te bestrijden. De werkwijze om ze op te sporen en te volgen wordt op gedetailleerde wijze beschreven. De slachtoffers komen aan het woord in de verslagen van de verhoren waaraan ze door de Gestapo werden onderworpen.
De Gestapo was een efficiënte organisatie die met weinig financiën en manschappen optrad tegen politieke en raciale ‘volksvijanden’. Iedereen werd ertoe verleid zijn naasten aan te geven: de Gestapo zette buren, collega’s, vrienden en familieleden ertoe aan om hun geliefden te verraden. Lang niet iedereen werd vervolgens ook gearresteerd, maar de geheime staatspolitie slaagde er zeer goed in om angst te zaaien onder de burgerij. McDonough legt de wortels van haar werkwijze bloot, én hij schetst een onthutsend beeld van het dagelijkse leven onder het naziregime.
