Gifgroen

Voor de hoofdpersoon in Gifgroen, de tweede roman van Ornela Vorpsi, begint alles met een vlucht naar Sarajevo: een duik in het hart van de Balkan. Albanië is dichtbij, de herinneringen maken de hoofdpersoon van streek. Hier krijgt alles een andere smaak, hier doorweekt de regen de huid meer dan elders. De dood is er verrassender. Het is een wondere wereld vol geweld; zij voelt zich er thuis en is tegelijk een vreemde. Ze is gekomen om haar depressieve vriend te bezoeken, die zich al weken samen met zijn drie honden in zijn kamer heeft verschanst. Ze ontmoet zijn tante en zijn vrienden, maar ze kan niet anders dan van buitenaf toekijken. 'Soms roept het gevoel buitengesloten te zijn een grote melancholie op. Het is alsof je naar een familie-etentje gaat en niet kan deelnemen; er zit dik, kogelvrij glas voor.'
Gifgroen is een indringende en tegelijk lichte roman over het sluipende (groene) gif van de vervreemding.