Wetenschappelijke onderzoekers gaan na hun pensionering vaak gewoon door met het onderzoek waaraan ze zich daarvoor wijdden. De taalkundige Jaap de Rooij (1931) heeft dat niet gedaan. Hij is zich gaan bezighouden met de recente geschiedenis van het Nederlandse katholicisme. In de MemoReeks heeft dat geleid tot zijn eigen boek Waartoe waren wij op aarde? en dat van zijn hoogbejaarde tante, zuster Philothea Hooischuur, wier levensgeschiedenis hij heeft opgetekend in Langs bergen en dalen. En nu verschijnt er opnieuw een boek van hem, want De godsdienst is een schoone zaak...
Dit boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel speelt in het midden van de twintigste eeuw, net als Waartoe waren wij op aarde, maar is bepaald geen doublure daarvan. In het tweede deel beschrijft de auteur hoe hij bijna dertig jaar actief was in de katholieke parochiegemeenschap in Amsterdam-zuidoost. Maar noch het 'receptieve' geloof dat zijn jeugd verblijdde, noch het 'productieve' geloof van zijn werkzaam leven bleken van blijvende aard. Oud geworden en naar de stad van zijn oude Alma Mater teruggekeerd, merkt hij dat hij het allemaal niet meer weet.
Dit boek bestaat uit drie delen. Het eerste deel speelt in het midden van de twintigste eeuw, net als Waartoe waren wij op aarde, maar is bepaald geen doublure daarvan. In het tweede deel beschrijft de auteur hoe hij bijna dertig jaar actief was in de katholieke parochiegemeenschap in Amsterdam-zuidoost. Maar noch het 'receptieve' geloof dat zijn jeugd verblijdde, noch het 'productieve' geloof van zijn werkzaam leven bleken van blijvende aard. Oud geworden en naar de stad van zijn oude Alma Mater teruggekeerd, merkt hij dat hij het allemaal niet meer weet.
