Hans Warren (1921-2001) leefde en werkte bijna zijn gehele leven tussen de Westerschelde en de Oosterschelde. Hier schreef hij zijn kritieken voor de krant, ontstonden zijn verzen en hield hij nauwgezet zijn dagboek dij. Drie wanndelingen voeren ons door het Zeeland van Warren. We bezoeken locaties in Borssele, Goes en Middelburg die in zijn poëzie en dagboeken een belangrijke rol spelen. De plek aan de Zeedijk bij Borssele waar ooit zijn geboortehuis stond. Het huisje aan het pijkeswegje bij Goes,waar hij vierenveertig jaar woonde. Net als Warren kijken we naar de vogles in de Deesche Watergang bij kattendijke en in de inlage bij Ellewoutsdijk. En net als hij mijmeren we bij het graf van een Marokkanse soldaat in Kapelle.
In de loop van zijn leven zag Warren hoe het Zeeuwse landschap veranderde. Op de plek waar hij als kind fossielen zocht en uitkeek naar vogels verrees een kerncentrale. Dat alles vergaart en niets blijft is in Warrens werk een sterke onderstroom. Zijn Zeeland is in de afgelopen eeuw kleiner geworden. Toch zijn er nog altijd plekken waar de dichter had kunnen verzuchten: Hart van mijn land ik been terug.
Dit boek bevat nooit eerder gepubliceerde tekeningen en foto’s uit Warrens nalatenschap.
Ronny Boogaart (1968) en Eric de Rooij (1965) beheren een website over leven en werk van Hans Warren. In 2005 publiceerden zij Duiven op Bouvet: over Boudewijn Büch en Hans Warren, waarvoor ze de Jan Bruijns publieksprijs van het Zeeuws Tijdschrift ontvingen.
‘Het zeehuis dat hem dichter maakte, de vogelparadijzen van zijn jeugd, ze verdwenen ergens in de mist van de vooruitgang. Maar met Ronny Boogaart en Eric de Rooij wandel je erheen. Je ziet het ineens, hoort het, ruikt het bijna, het Zeeland van betere tijden, het landschap van Hans Warren.’ Mario Molegraaf
'Boogaart en De Rooij [...] zijn gidsen met een buitengewoon grote kennis van leven en werk van de schrijver.' - Ed Schilders in de Volkskrant, 22 juni 2007
'Het valt de auteurs te prijzen dat ze Warrens zelf verkozen kluizenaarsschap hebben weten te breken.' - Frank Provoost in Mare, 14 juni 2007
'Ook in Goes is veel verdwenen. Het weerhoudt Boogaart en De Rooij er niet van om mooie anekdotes te vertellen en gedichten, fragmenten uit de dagboeken en getuigenissen van vrienden aan te halen.' - Rolf Bosboom in PZC, 31 mei 2007
In de loop van zijn leven zag Warren hoe het Zeeuwse landschap veranderde. Op de plek waar hij als kind fossielen zocht en uitkeek naar vogels verrees een kerncentrale. Dat alles vergaart en niets blijft is in Warrens werk een sterke onderstroom. Zijn Zeeland is in de afgelopen eeuw kleiner geworden. Toch zijn er nog altijd plekken waar de dichter had kunnen verzuchten: Hart van mijn land ik been terug.
Dit boek bevat nooit eerder gepubliceerde tekeningen en foto’s uit Warrens nalatenschap.
Ronny Boogaart (1968) en Eric de Rooij (1965) beheren een website over leven en werk van Hans Warren. In 2005 publiceerden zij Duiven op Bouvet: over Boudewijn Büch en Hans Warren, waarvoor ze de Jan Bruijns publieksprijs van het Zeeuws Tijdschrift ontvingen.
‘Het zeehuis dat hem dichter maakte, de vogelparadijzen van zijn jeugd, ze verdwenen ergens in de mist van de vooruitgang. Maar met Ronny Boogaart en Eric de Rooij wandel je erheen. Je ziet het ineens, hoort het, ruikt het bijna, het Zeeland van betere tijden, het landschap van Hans Warren.’ Mario Molegraaf
'Boogaart en De Rooij [...] zijn gidsen met een buitengewoon grote kennis van leven en werk van de schrijver.' - Ed Schilders in de Volkskrant, 22 juni 2007
'Het valt de auteurs te prijzen dat ze Warrens zelf verkozen kluizenaarsschap hebben weten te breken.' - Frank Provoost in Mare, 14 juni 2007
'Ook in Goes is veel verdwenen. Het weerhoudt Boogaart en De Rooij er niet van om mooie anekdotes te vertellen en gedichten, fragmenten uit de dagboeken en getuigenissen van vrienden aan te halen.' - Rolf Bosboom in PZC, 31 mei 2007
