De wereld van nu verandert sneller dan ooit. En wij veranderen mee, we moeten wel, vaak onzeker over de koers die we varen.
In Het fluïde tijdperk betoogt Atte Jongstra dat het niet langer volstaat om scheep te gaan en onszelf een ‘behouden vaart!’ toe te wensen. We moeten één worden met het water, vervloeien. Maar wat blijft er dan over van onszelf?
In Het fluïde tijdperk vaart Jongstra over de oceaan van de (kunst)geschiedenis met de blik op wat er onder en in hem stroomt. Zijn eruditie, voorkeur voor het buitenissige en humor maken deze nieuwe essays even meeslepend als al zijn andere boeken.
