Met "De schoonheid van weerbarstig proza' reikt Lydia Davis ons de sleutel aan tot het lezen van haar werk – wat het leesplezier alleen maar zal vergroten. De korte verhalen van Davis tellen vaak minder dan tien regels, soms zelfs slechts één, en beschrijven alledaagse observaties en belevenissen in ongekunstelde, laconieke taal. Op het eerste gezicht dan. Bij een tweede lezing begint de goede verstaander nieuwe lagen te vermoeden. En wanneer Davis zelf haar werk analyseert, zoals in deze bundel vol verhelderende essays, dan openbaren zich de doordachte vorm en inhoudelijke diepgang. Vanaf de allereerste gedachte of zinsnede tot de maanden en zelfs jaren waarin ze aan een zkv slijpt en snoeit: Davis biedt inzicht in haar schrijf- en redactieproces. Ze vertelt over lievelingsschrijvers en visuele kunstenaars die haar werk hebben beïnvloed, en strooit ruimhartig met schrijftips.
