Het kwaad is geen begrip, maar een naam voor het bedreigende: het barbaarse, de chaos, de entropie, het geweld en de beangstigende leegte zowel buiten in het wereldruim als binnen in jezelf. Rüdiger Safranski tekent het kwaad als een mogelijkheid van de menselijke vrijheid. We leven niet alleen in een maatschappij vol risico's, maar iedereen is voor zichzelf een risicofactor.
Safranski beschrijft onder meer de verholen en onverholen aantrekkingskracht van het kwaad op de kunst, in de Griekse tragedie, bij De Sade, Baudelaire, Conrad en bij Nietzsche in diens experimenten met het nihilisme, en ten slotte bij Hitler, in wie de duistere waanvoorstellingen van de eeuw bloedige ernst werden.
