Raakt de dichter van de grond of blijft het bij een verlangen om op te stijgen?
In Het onverborgene schept Lut de Block een wereld waarin veel mogelijk wordt. Geen ge aliseerde wereld, maar een biotoop van elke dag waarin vrouwen zich losrukken uit de teelgrond van hun jeugd, hun angsten opzij zetten en in het gezelschap van hun vrije wilde zussen het ruime hemelzwerk kiezen.
Het onverborgene, de derde dichtbundel bij De Arbeiderspers van 'de meest vrouwelijke dichter van Vlaanderen', is zeer zintuiglijk en zinnelijk van taal, aards en wervelend.
De dichter maakt zich los uit de cocon van het verleden en ontpopt zich tot een vlinder die het aardse overstijgt, maar er tegelijkertijd voeling mee houdt. Ze volgt de lokroep van de natuur, leeft in het hier en nu en weet dat niets bestendiger is dan de liefde voor het leven. Haar vleugelslag is verraderlijk mooi.
Lut de Block (1952) publiceerde bij De Arbeiderspers eerder de bundels Entre deux mers (bekroond met de vierjaarlijkse Provinciale Prijs voor Letterkunde van Oost-Vlaanderen 2001) en De luwte van het late middaguur.
* De luwte van het late middaguur is een van de opvallendste bundels van het seizoen, niet alleen wegens het bonte karakter, maar ook vanwege de hoge kwaliteit die veel teksten hebben. Het is po e in meervoud! - Albert Hagenaar in Haagse Courant
* [...] tussen hitsig en teder, en dan is haar po e op haar sterkst. - Koen Vergeer in De Morgen
* Overigens hebben de gedichten van Lut de Block in meerdere opzichten iets van Herman de Coninck. - Maarten Doorman in NRC Handelsblad
In Het onverborgene schept Lut de Block een wereld waarin veel mogelijk wordt. Geen ge aliseerde wereld, maar een biotoop van elke dag waarin vrouwen zich losrukken uit de teelgrond van hun jeugd, hun angsten opzij zetten en in het gezelschap van hun vrije wilde zussen het ruime hemelzwerk kiezen.
Het onverborgene, de derde dichtbundel bij De Arbeiderspers van 'de meest vrouwelijke dichter van Vlaanderen', is zeer zintuiglijk en zinnelijk van taal, aards en wervelend.
De dichter maakt zich los uit de cocon van het verleden en ontpopt zich tot een vlinder die het aardse overstijgt, maar er tegelijkertijd voeling mee houdt. Ze volgt de lokroep van de natuur, leeft in het hier en nu en weet dat niets bestendiger is dan de liefde voor het leven. Haar vleugelslag is verraderlijk mooi.
Lut de Block (1952) publiceerde bij De Arbeiderspers eerder de bundels Entre deux mers (bekroond met de vierjaarlijkse Provinciale Prijs voor Letterkunde van Oost-Vlaanderen 2001) en De luwte van het late middaguur.
* De luwte van het late middaguur is een van de opvallendste bundels van het seizoen, niet alleen wegens het bonte karakter, maar ook vanwege de hoge kwaliteit die veel teksten hebben. Het is po e in meervoud! - Albert Hagenaar in Haagse Courant
* [...] tussen hitsig en teder, en dan is haar po e op haar sterkst. - Koen Vergeer in De Morgen
* Overigens hebben de gedichten van Lut de Block in meerdere opzichten iets van Herman de Coninck. - Maarten Doorman in NRC Handelsblad
