De beul van Hitler - Helmut Ortner
‘Ik heb geen wetboek nodig! IK ben de wet!’, aldus Roland Freisler tijdens de nazi-processen waar volstrekte wetteloosheid heerste. De Duitse jurist Freisler (1893 – 1945) was de meest gevreesde rechter in nazi-Duitsland. Hij combineerde een sublieme wetskennis, uiterste scherpzinnigheid en een indrukwekkende retoriek met trouw aan de partijlijn en een onmenselijke ideologie.
Freisler werd de personificatie van de bloedjustitie. Zo leidde hij de groots opgezette showprocessen tegen leden van de verzetsgroep Die Weiße Rose en tegen de plegers van de aanslag op Hitler van 20 juli 1944. Beraadslagingen in de raadskamer leidde hij in met ‘die kop moet eraf’. Tijdens Freislers bewind werd het maximale aantal doodsvonnissen uitgesproken. Deze processen liet hij filmen. Freisler schreeuwde echter zo hard dat de technici grote problemen hadden om de woorden van de verdachten verstaanbaar te maken.
Wie was deze moordenaar in toga die zo’n fanatiek werktuig werd van de nazi-ideologie? Hoe ontwikkelde hij zich van overtuigd communist tot meedogenloze nazi-beul? Op basis van omvangrijk onderzoek en gesprekken met o.a. familie van Freisler, reconstrueert Helmut Ortner de levensgeschiedenis van deze beruchte jurist.
De Duitse onderzoeksjournalist Helmut Ortner (1950) schreef o.a. De man die Hitler wilde doden, over de aanslag op Hitler van 8 november 1939. Als gast van het Goethe-Institut gaf hij lezingen in o.a. Zuid-Amerika en Zuid-Europa. Ortners werk werd vertaald in o.a. het Engels, Italiaans, Spaans, Japans, Turks en Pools.
‘Ik heb geen wetboek nodig! IK ben de wet!’, aldus Roland Freisler tijdens de nazi-processen waar volstrekte wetteloosheid heerste. De Duitse jurist Freisler (1893 – 1945) was de meest gevreesde rechter in nazi-Duitsland. Hij combineerde een sublieme wetskennis, uiterste scherpzinnigheid en een indrukwekkende retoriek met trouw aan de partijlijn en een onmenselijke ideologie.
Freisler werd de personificatie van de bloedjustitie. Zo leidde hij de groots opgezette showprocessen tegen leden van de verzetsgroep Die Weiße Rose en tegen de plegers van de aanslag op Hitler van 20 juli 1944. Beraadslagingen in de raadskamer leidde hij in met ‘die kop moet eraf’. Tijdens Freislers bewind werd het maximale aantal doodsvonnissen uitgesproken. Deze processen liet hij filmen. Freisler schreeuwde echter zo hard dat de technici grote problemen hadden om de woorden van de verdachten verstaanbaar te maken.
Wie was deze moordenaar in toga die zo’n fanatiek werktuig werd van de nazi-ideologie? Hoe ontwikkelde hij zich van overtuigd communist tot meedogenloze nazi-beul? Op basis van omvangrijk onderzoek en gesprekken met o.a. familie van Freisler, reconstrueert Helmut Ortner de levensgeschiedenis van deze beruchte jurist.
De Duitse onderzoeksjournalist Helmut Ortner (1950) schreef o.a. De man die Hitler wilde doden, over de aanslag op Hitler van 8 november 1939. Als gast van het Goethe-Institut gaf hij lezingen in o.a. Zuid-Amerika en Zuid-Europa. Ortners werk werd vertaald in o.a. het Engels, Italiaans, Spaans, Japans, Turks en Pools.
