Ik word iemand Pauls is in haar Parijse atelier. Onverwacht staat Otto voor de deur; hij is haar achterna gereisd. ‘Ik hield het thuis niet meer uit, Paula. Waarom wil je mijn vrouw niet meer zijn?’ ‘Ik heb vrijheid nodig, Otto. Laat me werken.’ Otto slaakt een diepe zucht en kijkt rond. Over een grote schildersezel hangt een doek. Hij staal en trekt het voorzichtig weg. Dan staat hij oog in oog met het levensgrote naaktportret van zijn vrouw. OnderAn leest hij de geschreven tekst: “dit is geschilderd op mijn zesde trouwdag. Paula Becker. “ ‘Maar Paula,’ fluistert hij, ‘een naakt zelfportret?’ Na vijf romans over schilderessen koos Henny van Kesteren-Sprong voor haar nieuwe roman Paula Modersohn-Becker als hoofdpersonage. Deze Duitse kunstenares maakte begin 20ste eeuw deel uit van een kunstenaarskolonie te Worpswede. Regelmatig trok zij voor haar artistieke ontwikkeling voor langere tijd naar Parijs, wat een verwijdering tot gevolg had met haar echtgenoot Otto Modersohn. De crisis in hun huwelijk werd maar ternauwernood gekeerd, maar dit had voor Paula een dramatisch gevolg.
