Jan G. Elburg (1919-1992), dichter en beeldend kunstenaar, begon als schooljongen spelenderwijs poëzie te schrijven. En een spel is het voor hem altijd gebleven, maar dat was - schreef hij - 'even zo vrolijk een ernstige zaak'. Elburg nam door de veelzijdigheid van zijn stijl een eigen plaats in onder de Vijftigers. 'Ik zie scherper door de taal' is een van zijn bekende uitspraken. De taal was voor hem een lens om meer in de werkelijkheid te kunnen zien dan haar alledaagse verschijning, om in een spel met associaties en dubbele bodems beelden los te maken die werden gekleurd door zijn voorliefde voor het surrealisme. In een van zijn jeugdgedichten schreef hij: 'Alle woorden staan op springen'. Zijn dichtkunst zit vol met de verrassingen die daaruit tevoorschijn sprongen. Met zijn speelse experimentele stijl, soms geïnspireerd door de troubadours die hij bewonderde, schreef hij de mooiste liefdesgedichten van zijn generatie. Ik zie scherper door de taal is een bloemlezing uit bijna al Elburgs bundels en laat de gevarieerdheid van zijn poëzie tot haar recht komen.
