Een fraai uitgegeven dichtbundel van een Groningse auteur die met verwondering en emotie naar zichzelf en de wereld om hem heen kijkt. Onverwacht en beeldend taalgebruik met herkenbare associaties. De titel verklaart Mondeel als volgt: "Kamers vormen het decor waarin herinnering en verbeelding hun spel spelen. Kamers worden ingericht en verlaten, gekoesterd en gehaat. Kamers worden uiteindelijk altijd geheugenkamers".
