Wanneer Nico, een jonge student scheepsbouw, zich met een aantal vrienden en medestudenten moet melden als dwangarbeider in het kader van de Arbeitseinsatz, schrijft hij op 12 mei 1943 aan zijn ouders: ‘Waar we naar toe zullen gaan komen we morgen te weten. Hoe het zal aflopen is mij nog volkomen duister. Het enige waarnaar ik verlang is met enige jongens bij elkaar te mogen blijven.’ Zijn leven zal hierna nooit meer hetzelfde zijn.
