Op school ben ik altijd vrolijk. Allemaal denken ze dat Lelle het zonnetje in huis is. Ik ben aardig voor iedereen. Ik maak grapjes en iedereen moet lachen. Ikzelf nog het meest.
Laconiek vertelt Lelle wat haar allemaal overkomt. Veel te lachen valt er eigenlijk niet, maar Lelle slaat zich kordaat en dapper door alle troubles heen.
Het huwelijk van haar ouders is bezig in een hel te ontaarden, waar het hele gezin onder lijdt. Haar oudere zusje, een opgewonden brekebeen, raakt gewond terwijl ze in een kroeg een man uit zijn broek wil plukken. Geen wonder dat Lelle, een graatmager spichtje van net vijftien, regelmatig pogingen onderneemt vader, moeder en zus te ontwijken. Maar ze houdt wel van ze. Dus als het te ernstig wordt sleept ze, geholpen door een uniek mengsel van boerenverstand en humor, best ook wel eens een hulpbehoevend familielid uit de puinhopen weg.
Af en toe dagdroomt Lelle graag over een hand die liefkozend haar magere ruggetje streelt. Misschien wel de hand van haar geheimzinnige buurjongen Arthur, die sinds de dood van zijn ouders alleen in dat grote huis woont. En die volgens haar vader aan de drugs is en wie weet wel op het station de hoer uithangt.
Arthur die zich op een goede dag over Lelle ontfermt als iedereen bij haar thuis hysterisch is weggelopen, en die haar in zijn bed warmt en die - echt waar! - met zijn hand zachtjes de huid van haar rug streelt.
Tja, dat is nu een kwestie van (ook eens een keertje) geluk hebben!
Laconiek vertelt Lelle wat haar allemaal overkomt. Veel te lachen valt er eigenlijk niet, maar Lelle slaat zich kordaat en dapper door alle troubles heen.
Het huwelijk van haar ouders is bezig in een hel te ontaarden, waar het hele gezin onder lijdt. Haar oudere zusje, een opgewonden brekebeen, raakt gewond terwijl ze in een kroeg een man uit zijn broek wil plukken. Geen wonder dat Lelle, een graatmager spichtje van net vijftien, regelmatig pogingen onderneemt vader, moeder en zus te ontwijken. Maar ze houdt wel van ze. Dus als het te ernstig wordt sleept ze, geholpen door een uniek mengsel van boerenverstand en humor, best ook wel eens een hulpbehoevend familielid uit de puinhopen weg.
Af en toe dagdroomt Lelle graag over een hand die liefkozend haar magere ruggetje streelt. Misschien wel de hand van haar geheimzinnige buurjongen Arthur, die sinds de dood van zijn ouders alleen in dat grote huis woont. En die volgens haar vader aan de drugs is en wie weet wel op het station de hoer uithangt.
Arthur die zich op een goede dag over Lelle ontfermt als iedereen bij haar thuis hysterisch is weggelopen, en die haar in zijn bed warmt en die - echt waar! - met zijn hand zachtjes de huid van haar rug streelt.
Tja, dat is nu een kwestie van (ook eens een keertje) geluk hebben!
