Euthanasie is de laatste jaren steeds meer uit de taboesfeer geraakt. Dat wil zeggen: euthanasie bij een fysieke aandoening. Bij een psychische aandoening is het nog minder goed bespreekbaar. Immers, patiënten met een psychische aandoening zijn vaak lichamelijk gezond en hebben meestal nog jaren te leven. Laat me gaan geeft een unieke kijk in de worstelingen waarmee een psychiater te maken krijgt bij zo’n euthanasieverzoek. Het geeft een duidelijk inzicht in de afwegingen die gemaakt worden en de twijfels die er vaak zijn bij artsen, zoals: doe ik er wel goed aan? Het boek laat zien hoe een euthanasietraject verloopt en wat er allemaal bij komt kijken. Verder wordt ingegaan op de overwegingen en bezwaren. Hoe lang moet én mag je de moed erin houden? Heeft euthanasie geen aanzuigende werking? Ook vertellen Oosterhoff en Vanmechelen indrukwekkende verhalen uit hun dagelijkse praktijk. Als intermezzo tussen de hoofdstukken zijn dagboekfragmenten van Esther Beukema opgenomen. Esther worstelde sinds haar tienerjaren met ernstige psychische problemen en heeft uiteindelijk euthanasie gekregen. Haar verhaal toont aan hoe ondraaglijk lijden eruitziet; haar ervaringen en haar strijd werpen een ander licht op alle theoretische overwegingen rondom euthanasie. Laat me gaan geeft inzicht, informatie, herkenning en troost aan mensen met een psychische aandoeningen, die euthanasie overwegen en aan hun naasten, maar ook aan hulpverleners en andere geïnteresseerden.
