Het genootschap Liefdadigheid naar Vermogen (LNV) was niet de zoveelste liefdadigheidsvereniging. Het door jongeren opgerichte LNV wilde het verschil maken. Hun favoriete trefwoorden waren: verheffing en bevorderen van zelfhulp. De hulp die het genootschap bood, was modern: geen onderscheid naar geloof, persoonlijk contact, maximaal vijf gezinnen per vrijwilliger, oorzaken van de armoede kennen om passende hulp te kunnen geven, maar ook controle om bedrog te voorkomen. LNV hielp onder meer met een renteloos voorschot, saneren van schulden en bemiddeling naar werk. In dit boek beschrijven de auteurs de werkwijze van LNV, die niet alleen in Amsterdam maar ook landelijk toonaangevend werd. LNV was de bakermat van modern sociaal werk en van samenwerking binnen de gemeente. Tientallen jaren was Louis Blankenberg de inspirator. Aan zijn biografie wordt ruimschoots aandacht besteed. Ook wordt duidelijk wie de vele duizenden vrijwilligers waren die dit werk uitvoerden.
