Regel nummer één: verlies nooit je maagdelijkheid aan de man die je familie geruïneerd heeft. Het is een regel die ik nooit wilde breken, maar op de avond dat onze wegen elkaar kruisen, heb ik geen idee wie Weaver is. Hij is gewoon een bloedmooie man die er niet voor terugdeinst om met een maagd naar bed te gaan. Tegen de tijd dat ik me realiseer dat hij ook de man is die mijn vader kapot heeft gemaakt, heb ik de heetste nacht van mijn leven op zijn jacht doorgebracht. Ik schaam me voor wat ik heb gedaan. Ik schaam me er nog meer voor dat ik het weer wil doen... Ik geef niets om ons leeftijdsverschil of dat hij over een paar weken vertrekt. Deze oorlog tussen onze families is niet van mij en mijn vader is er al lang niet meer geweest voor mij. Maar Weaver is er wel. Hij is er voor me als ik hem het meest nodig heb en bewijst daarmee dat er geen ijswater door zijn aderen stroomt. Ik val als een blok voor deze verboden man... en dan bewijst hij dat mijn vader al die tijd gelijk had. Kan onze liefde Weavers duistere kant overleven? Of zal hij mij ruïneren zoals hij de mensen ruïneerde van wie ik ooit hield?
