De auteurs van dit boekje hebben geprobeerd de essentie van het leven in de naoorlogse jaren in de Koninklijke Marine vast te leggen. Zij deden dat vanuit verschillende invalshoeken en gebruikten daarbij hun herinneringen aan hun specialiteit als richtlijn. Zij hebben zich in hun tijd verheugd, verbaasd of geërgerd aan allerlei zaken die zij in de Koninklijke Marine tegenkwamen of waarnamen. Daarmee komen de gevoelens die men had, of nog steeds heeft, naar voren. Het boek is dus bovenal een tijdsdocument geworden, waarin wordt vastgelegd wat de moeite waard was in de Koninklijke Marine in die jaren, en wat anders in de vergetelheid zou geraken.
