Mijn blauwe hart is een autobiografie, geschreven door Lucinda Bosch. In dit boek kijkt zij terug op haar 40-jarige loopbaan bij de politie.
Hoewel Lucinda als jong meisje na onder meer een aanvaring met de politie (fietsen waar dat niet mag!) geen hoge pet op heeft van het Korps, en er zeker nooit van droomt daar ooit te gaan werken, komt zij er via een uitzendbureau als 19-jarige toch terecht. Het werk op de afdeling Technische Recherche bevalt Lucinda heel erg goed en ze stelt haar kijk op de politie bij. Niet dat haar loopbaan alleen maar ouwe jongens krentenbrood was. Bij deze grote werkgever worden ook wel eens spelletjes gespeeld door leidinggevenden, en ook het woord reorganisatie kent men hier goed.
Lucinda komt uiteindelijk bij het team Service & Intake terecht en is daar medeverantwoordelijk voor het opnemen van de aangiftes van burgers. Nu, na ruim 40 jaar bij de politie gewerkt te hebben, maakt Lucinda de balans op.
Deze autobiografie is geschreven in een verhaallijn die begint bij Lucinda’s jeugd en eindigt kort voor haar werkjubileum. De lezers, waartoe zeker ook niet-politiemensen behoren, krijgen een inkijkje in het reilen en zeilen van de grote politieorganisatie door de jaren heen, en genieten van het vleugje humor dat de auteur in haar verhaal weet te leggen. Een leuk en interessant boek voor iedereen, geschreven door iemand met een blauw hart.
Lucinda heeft met haar autobiografie de lezer een (klein) kijkje gegund in haar geweldige wereld, een wereld die politie heet.
Hoewel Lucinda als jong meisje na onder meer een aanvaring met de politie (fietsen waar dat niet mag!) geen hoge pet op heeft van het Korps, en er zeker nooit van droomt daar ooit te gaan werken, komt zij er via een uitzendbureau als 19-jarige toch terecht. Het werk op de afdeling Technische Recherche bevalt Lucinda heel erg goed en ze stelt haar kijk op de politie bij. Niet dat haar loopbaan alleen maar ouwe jongens krentenbrood was. Bij deze grote werkgever worden ook wel eens spelletjes gespeeld door leidinggevenden, en ook het woord reorganisatie kent men hier goed.
Lucinda komt uiteindelijk bij het team Service & Intake terecht en is daar medeverantwoordelijk voor het opnemen van de aangiftes van burgers. Nu, na ruim 40 jaar bij de politie gewerkt te hebben, maakt Lucinda de balans op.
Deze autobiografie is geschreven in een verhaallijn die begint bij Lucinda’s jeugd en eindigt kort voor haar werkjubileum. De lezers, waartoe zeker ook niet-politiemensen behoren, krijgen een inkijkje in het reilen en zeilen van de grote politieorganisatie door de jaren heen, en genieten van het vleugje humor dat de auteur in haar verhaal weet te leggen. Een leuk en interessant boek voor iedereen, geschreven door iemand met een blauw hart.
Lucinda heeft met haar autobiografie de lezer een (klein) kijkje gegund in haar geweldige wereld, een wereld die politie heet.
