Karen vreest dat ze stilaan gek wordt. De vechtscheiding met Luc heeft ze nog steeds niet verwerkt en de eenzaamheid in het halfafgewerkte landhuis weegt zwaar. Soms lijkt het alsof ze buiten de tijd staat. Dagdromen afgewisseld met nachtmerries en flashbacks plaatsen haar in een soort schijnwereld. Om te ontsnappen aan dat vacuüm organiseert ze een poëzievoorstelling met haar leerlingen. Daarmee wil ze haar onafhankelijkheid bewijzen aan de mensen uit haar onmiddellijke omgeving. Hoe meer ze probeert los te komen, hoe meer ze wordt ingepalmd door nieuwe relaties die zich met haar leven bemoeien.
Verliefd worden op de veel jongere Peter maakt alles nog ingewikkelder, zeker wanneer alles erop wijst dat hij misschien de geheimzinnige 'andere' is die haar met de dood bedreigt. Karen en 'de andere' proberen uiteindelijk in een finaal spel met de dood elkaar schaakmat te zetten.
Verliefd worden op de veel jongere Peter maakt alles nog ingewikkelder, zeker wanneer alles erop wijst dat hij misschien de geheimzinnige 'andere' is die haar met de dood bedreigt. Karen en 'de andere' proberen uiteindelijk in een finaal spel met de dood elkaar schaakmat te zetten.
