Het is mei 1914: Nederlands diplomaat Louis Constant Westenenk is met een missie naar Constantinopel vertrokken, naar het Turkse hart van het Ottomaanse Rijk. Namens de Europese grootmachten heeft hij de opdracht gekregen om als inspecteur-generaal in Oost-Ana-tolië een semionafhankelijk gebied te leiden waar Armeniërs, onderdrukt door het groeiende Turkse nationalisme, hun toevlucht kunnen zoeken. Dan breekt de Eerste Wereldoorlog uit. Roemloos wordt Westenenks missie afgeblazen als Ottomaans Turkije zijn eerste schreden zet op het internationale strijdtoneel. Het zal de preambule vormen van de Armeense genocide.
Nu, ruim een eeuw na de onderhandelingen van Westenenk, lopen de spanningen tussen Europese mogendheden en Turkije opnieuw regelmatig op. Kunnen wij van de geschiedenis leren? Aan de hand van historische figuren, dagboeken van Westenenk en boeken, brieven en ambtsberichten van zijn tijdgenoten en hedendaagse journalisten en academici wordt inzichtelijk hoe de ontwikkelingen van toen, in 1914, in relatie staan tot die van nu.
Nu, ruim een eeuw na de onderhandelingen van Westenenk, lopen de spanningen tussen Europese mogendheden en Turkije opnieuw regelmatig op. Kunnen wij van de geschiedenis leren? Aan de hand van historische figuren, dagboeken van Westenenk en boeken, brieven en ambtsberichten van zijn tijdgenoten en hedendaagse journalisten en academici wordt inzichtelijk hoe de ontwikkelingen van toen, in 1914, in relatie staan tot die van nu.
