Lieve vreemde, schrijft Temelkuran in dit boek. Haar brieven zijn voor eenieder die zich verslagen voelt
onder het verpletterende gewicht van alle crises in de wereld. Overal groeit het aantal vluchtelingen en bannelingen – de thuislozen – om politieke of economische redenen. Tien jaar geleden verliet Ece Temelkuran noodgedwongen haar eigen thuis. Sindsdien waarschuwt ze allen die ervan overtuigd zijn dat het in hún land onmogelijk gebeuren kan: het fascisme rukt overal op. Precies en poëtisch, intens persoonlijk en getuigend van een scherpzinnig politiek bewustzijn: naarmate we allen meer en meer vervreemd raken, laat Temelkuran zien dat
wat we thuis kunnen noemen zal afhangen van de verbintenissen die we aangaan met anderen.
onder het verpletterende gewicht van alle crises in de wereld. Overal groeit het aantal vluchtelingen en bannelingen – de thuislozen – om politieke of economische redenen. Tien jaar geleden verliet Ece Temelkuran noodgedwongen haar eigen thuis. Sindsdien waarschuwt ze allen die ervan overtuigd zijn dat het in hún land onmogelijk gebeuren kan: het fascisme rukt overal op. Precies en poëtisch, intens persoonlijk en getuigend van een scherpzinnig politiek bewustzijn: naarmate we allen meer en meer vervreemd raken, laat Temelkuran zien dat
wat we thuis kunnen noemen zal afhangen van de verbintenissen die we aangaan met anderen.
