Nest van tijdelijke oneindigheid

In Andreas' leven viert de eentonigheid na meer dan dertig jaar huwelijk hoogtij.
Tijdens al die jaren laat de herinnering aan een overrompelende jeugdliefde hem niet los.
Hij verliest zichzelf in dat verleden, meer bepaald in de correspondentie tussen hen geschreven.
Gaandeweg vormt zich het idee om haar terug op te zoeken.
Tot hij op een dag wakker wordt en merkt dat zijn vrouw de voorbije nacht is overleden.