Niet voor lang, maar wel gelukkig

Twee jaar geleden bracht ik mijn eerste gedichtenbundel uit. Ik gaf de wereld een kijkje in mijn hoofd, mijn hart en mijn leven. Het leven wolkte, maar ik zonde. Deze gedichten vormden een verzameling van hoe ik opgroeide op de middelbare school en hoe ik leerde dichten, keuzes maken en liefhebben.
Sinds die tijd is er veel veranderd. Het is een tijd geweest van nieuwe keuzes maken, afscheid nemen van het verleden en vooruitkijken naar de toekomst, een tijd van veranderingen, nieuwe ontmoetingen en vriendschappen. Het leven heeft gewolkt, gezond en gestortregend, maar ik heb mijn weg gevonden, soms schuilend voor de regen, soms dansend in de zon.
Belangrijkst van alles is, denk ik, dat dit er altijd voor zorgde dat er een reden was om gedichten te schrijven, dat er inspiratie was en ik de juiste woorden vinden kon. Dat was niet altijd gemakkelijk en soms was er wekenlang geen woord te bekennen dat in de buurt kwam van een gedicht, maar af en toe waren er dagen die dat allemaal goedmaakten, dagen waarop mijn hoofd overliep van woorden, zinnen, hersenspinsels, gedachten en gevoelens. Deze dagen hebben ervoor gezorgd dat jij nu mijn nieuwe gedichtenbundel kunt openslaan.