Bas en Esther, een maatschappelijk betrokken echtpaar met drie eigen kinderen, besluiten uit huis geplaatste kinderen voor kortdurende periodes op te vangen. De plaatsing van de eerste kinderen verloopt goed. Dat is niet meer het geval als het weerbarstige meisje Batja in het gezin komt. Zij reageert vreemd. Batja huist bij voorkeur onder tafels en het is geen spelletje.
Esther is degene die door Batja's gedrag uit balans raakt. Dat Batja zich verstopt, activeert herinneringen aan een oorlogstrauma in haar familie.
Mia Davidson-Henselijn (1939) werkte jarenlang bij Joods Maatschappelijk Werk als gespecialiseerd maatschappelijk werker. Tot op heden is zij verbonden aan verschillende educatieve organisaties.
Naast vakmatig schrijven, houdt zij zich ook bezig met poëzie.
Zij debuteerde in 2011 met de dichtbundel Eigen vel, waarin Mia zich door middel van haar woorden verzet tegen de absurditeit van een wereld waarin zij haar bestaansrecht voortdurend lijkt te moeten bevechten.
