In de stapel ongevraagd toegestuurde manuscripten trof de redactie van De Arbeiderspers in 1974 een verbluffend goed geschreven, puntgaaf verhaal aan: ‘De tramrace’. De schrijver was een volslagen onbekende 52-jarige man uit Oegstgeest: F.B. Hotz.
In de twintig jaren die daarop volgden schreef Hotz een indrukwekkend oeuvre met vele prachtverhalen. In Hotz’ werk draait het om misverstanden, om slechte huwelijken, om schuldbesef, om drang tot boetedoening en misschien nog wel het meest om zoeken naar een zinvolle bestemming. Toch heeft Hotz’ werk, bij alle pech, sof en mislukking die hij beschrijft, iets monters en komisch.
In de twintig jaren die daarop volgden schreef Hotz een indrukwekkend oeuvre met vele prachtverhalen. In Hotz’ werk draait het om misverstanden, om slechte huwelijken, om schuldbesef, om drang tot boetedoening en misschien nog wel het meest om zoeken naar een zinvolle bestemming. Toch heeft Hotz’ werk, bij alle pech, sof en mislukking die hij beschrijft, iets monters en komisch.
