Go Ahead Eagles-trainer Kees van Wonderen herhaalde vorig seizoen tot in den treure het woord ‘proces’ als hem gevraagd werd waarom zijn ploeg nog niet optimaal voor de dag kwam.
De lege stadions door het coronavirus werden in heel Nederland betreurd, maar in Deventer waren de onbevolkte tribunes misschien wel een verborgen zegening. Van Wonderen kon onverstoorbaar zijn weg vervolgen en aan het eind van de rit leidde het na een knotsgekke ontknoping tot promotie naar de Eredivisie.
Op de vleugel van de adelaar is een vertelling van een seizoen in de Vetkampstraat.
Over hoe een jonge groep voetballers, vrijwel allemaal zonder ervaring op dit niveau, zich een weg moet zien te banen door de Eredivisie. Soms weer met publiek, dan weer zonder.
Over supporters die het gemis van hun ploeg niet langer kunnen verdragen.
Het verhaal begint met een prachtig hoge piek, neemt daarna een duikvlucht en koerst uiteindelijk af op een zinderende apotheose. Bovenal is het een verhaal over verbondenheid. Op de kantoren, op de hoofdtribune, op het trainingsveld, in de kroegen, in de bussen, in de persruimte, op de staantribune, in de sfeervakken en op nog zoveel meer plekken.
De rood-gele familie is groot, staat elkaar soms naar het leven, maar heeft uiteindelijk dezelfde grondhouding.
We are the Eagles, who the f*ck are you?!
De lege stadions door het coronavirus werden in heel Nederland betreurd, maar in Deventer waren de onbevolkte tribunes misschien wel een verborgen zegening. Van Wonderen kon onverstoorbaar zijn weg vervolgen en aan het eind van de rit leidde het na een knotsgekke ontknoping tot promotie naar de Eredivisie.
Op de vleugel van de adelaar is een vertelling van een seizoen in de Vetkampstraat.
Over hoe een jonge groep voetballers, vrijwel allemaal zonder ervaring op dit niveau, zich een weg moet zien te banen door de Eredivisie. Soms weer met publiek, dan weer zonder.
Over supporters die het gemis van hun ploeg niet langer kunnen verdragen.
Het verhaal begint met een prachtig hoge piek, neemt daarna een duikvlucht en koerst uiteindelijk af op een zinderende apotheose. Bovenal is het een verhaal over verbondenheid. Op de kantoren, op de hoofdtribune, op het trainingsveld, in de kroegen, in de bussen, in de persruimte, op de staantribune, in de sfeervakken en op nog zoveel meer plekken.
De rood-gele familie is groot, staat elkaar soms naar het leven, maar heeft uiteindelijk dezelfde grondhouding.
We are the Eagles, who the f*ck are you?!
