Terwijl hij aan het Rokin in Amsterdam staat te wachten op de tram, moet de schrijver Wijnand Brandt de impuls onderdrukken om een steen door een van de ruiten van kunstenaarssociëteit Arti et Amicitiae te gooien. Er wordt een nieuwjaarsreceptie van zijn uitgeverij gehouden, waarvoor hij niet is uitgenodigd. Onlangs is zijn laatste roman nog afgewezen. Hij concludeert dat hij definitief is afgeserveerd. Hij was van plan naar huis te gaan maar besluit nu om de stad in te trekken.
Wijnand gaat van café naar café, trekt op met drie verdwaalde Italianen die doen denken aan de drie vreemdelingen uit Het dwaallicht van Elsschot, raakt in gesprek met een gepensioneerde rector van een gymnasium en gaat om twaalf uur met een van de Italianen naar een middernachtelijk 'spaghettifeest' bij zijn vriend Abe thuis.
Abe en Wijnand hadden in hun jeugd een intense, platonische vriendschap. Er wordt gegeten, gedronken en gedanst en onder invloed van veel drank komt het tot een lang uitgestelde confrontatie tussen de boezemvrienden.
