De afgelopen 150 jaar is door verbeterde gezondheidszorg, voeding en leefomstandigheden de gemiddelde levensduur van de mens blijven stijgen. Inmiddels wordt gedacht dat zelfs 130 jaar mogelijk moet zijn. Maar mensen willen altijd meer.
Tienduizenden jaren heeft de evolutionaire gulheid waarmee de natuur diversiteit bevordert, ervoor gezorgd dat overlevingskansen voor de mens maximaal zijn. De invloed van de mens op zijn omgeving is de laatste eeuw echter zo groot geworden dat er een mismatch is ontstaan tussen menselijke aanleg en de wereld waarin we leven.
In zijn nieuwe boek onderzoekt Ivan Wolffers waarom de mens onder alle omstandigheden overleeft, maar ook ten koste waarvan dat gaat. Het is een pleidooi voor kwaliteit in plaats van kwantiteit, voor diversiteit bij mens, plant én dier en voor biologische realiteitszin.
Tienduizenden jaren heeft de evolutionaire gulheid waarmee de natuur diversiteit bevordert, ervoor gezorgd dat overlevingskansen voor de mens maximaal zijn. De invloed van de mens op zijn omgeving is de laatste eeuw echter zo groot geworden dat er een mismatch is ontstaan tussen menselijke aanleg en de wereld waarin we leven.
In zijn nieuwe boek onderzoekt Ivan Wolffers waarom de mens onder alle omstandigheden overleeft, maar ook ten koste waarvan dat gaat. Het is een pleidooi voor kwaliteit in plaats van kwantiteit, voor diversiteit bij mens, plant én dier en voor biologische realiteitszin.
