Door mijn oogharen zie ik ze langs de branding waggelen. Droom ik? Zijn er pinguïns in Rio? In Brazilië is niets wat het lijkt. Daarom begint voor correspondent Marjon van Royen het echte journalistieke werk op straat, bij de mensen. In haar huis tussen de sloppenwijken van Rio beleeft ze de hartslag van de favela's. Ze ondergaat er het geweld en de armoede, maar ervaart ook de saamhorigheid en danst hun uitbundige feesten mee: de levenslust spat hier van de muren. Van Royen komt op plekken waar anderen niet komen. Ze zwerft langs illegale diamantmijnen, doodseskaders van de politie en drinkt thee met society-dames. Ze maakt mee hoe op een dag een arbeider zonder pink president wordt. Op de eerste rij beleeft ze de euforie van dat moment, het nieuwe Braziliaanse zelfvertrouwen, en de economische stroomversnelling. Van Royen vertelt van binnenuit. Het verhaal van de koningin van het carnaval en de illegale grootgrondbezitter, van de gevluchte slaaf en de miskende surfkampioen. De drugsbaas met zijn gouden kalasjnikovs en de chief van een pas ontdekte indianenstam in de Amazone. En nog dagelijks stelt ze zich de vraag: is dit wat ik zie en beleef wel echt?
