Met dit, tot op heden, nergens bejubelde debuut schaart RabbelJules zich volgens zijn moeder in een klap bij het doucheputje van de Nederlandse plezierdichters. Volgens anderen, echter, maakt hij deze slapgespannen verwachting in deze bundel, waarin overigens de regels van het lichte vers netjes op hun plaats blijven liggen, voor voor geen meter waar. Zijn dik aangezette stijl, met hier en daar een woordspeling om u tegen te zeggen, in combinatie met een wat melige onderwerpskeuze, alsook zijn niet aflatende pogingen tot volrijm, maken dit werk namelijk best te pruimen.
