Nasim Khaksar, sinds 1983 Iraans balling in Nederland, publiceerde in'91 de indrukwekkende verhalenbundel De kruidenier van Kharzavil. In het milieu van zijn gevluchte landgenoten in West-Europa geniet hij groot respect. Ook in Iran zelf is hij ondanks de censuur nog steeds een grote literaire naam. In september'92 was hij een van de deelnemers aan een congres over Perzische taal en cultuur in Tadzjikistan, dat sinds het uiteenvallen van de Sovjetunie een nieuwe politieke, maar vooral ook culturele identiteit zoekt. Het congres vormde het toneel van scherpe tegenstellingen tussen (oud-)communisten, democraten en islamieten, tussen afgezanten van Teheran en ballingen uit alle delen van de wereld. In dit buitengewoon levendige, soms weemoedige, maar ondanks alles geestige verslag beschrijft Khaksar hoe hij voor deelname aan het congres benaderd werd en besloot te gaan. Het chaotische oponthoud in Moskou en zijn belevenissen in het labyrint van het congres maken dit verslag tot een boeiend literair en politiek document.
