Overal in het vroegere Romeinse Rijk dat zich uitstrekte van Schotland tot de Sahara, en van Portugal tot de Syrische woestijn, zijn Romeinse wegen in het landschap herkenbaar en soms nog volop als weg in gebruik. Bij de aanleg van dit immense wegennet werden door de Romeinse landmeters en ingenieurs opmerkelijke prestaties geleverd die nog altijd bewondering afdwingen. Ook veel stadsplattegronden dragen nog de sporen van het Romeinse verleden van die steden. Wat voor verkeer bevolkte deze wegen en straten in de Romeinse wereld? Voetgangers, lastdieren en allerlei wagens met trekdieren, dat laat zich raden. Maar waren het wegennet en de stratenplannen berekend op het verkeer, was het druk, of ook wel té druk, met opstoppingen en files? Probeerde men het verkeer in goede banen te leiden, met gebruikmaking van verkeersregels? Of zijn regels en verkeerscirculatieplannen louter een moderne verworvenheid? Romeins verkeer presenteert de wegen en straten en de verkeersdeelnemers. Bekende Romeinse steden als Xanten, Trier, Rome en Pompeji komen daarbij op een onvermoede manier tot leven. En de jammerklachten van bewoners van de grote stad over de soms extreme drukte geven een schok van herkenning. Cornelis van Tilburg is verbonden aan de Universiteit Leiden.
