Serendipity Renn Dahiquist, de voorlijke14-jarige klemdochter van een soap-opera-heldin, is haar geliefde bullterrier Grouchokwijt. Zij betrekt, zeer tegen zin zin, deknorrige privé-detective Leo G. Bloodworth,bijgenaamd de Bloedhond, in een speurtochtwaarbij dit bizarre team op een seriegruwelijke moorden stuit.In de sinistere wereld van de Mexicaansemaffia maken zij enige zeer gevaarlijkehonden wakker, maar beiden kunnen hetavontuur navertellen. Dat doen zij' dan ook indit boek, om de beurt zijn zij aan het woord,elk op geheel eigen toon, en waar hunverslagen elkaar overlappen willen ook deverhaalde feiten elkaar weleens watontlopen...
Ik stormde op de bullebak los en haalde metmijn rolschaatsen uit naar dat deel van zijnanatomie waar Oma mij had aangeraden elkmanspersoon te treffen dat mij enigerlei lastbezorgde (...) Mr. Bloodworth gaf eenschreeuw naar de onverlaat, maar dezerende de gang uit, met zijn handen over zijngekwetste delen."Wie was die bruut?" vroeg ik."Gottlieb?" zei Mr. Bloodworth op uiterstluchtige toon. "Gewoon'n tevreden klant."
Juffertje Dahiquist, de gesel van mijn middelbare jaren, stond naast het lijk, en bezagfronsend zijn doffe, uitpuilende ogen engezwollen tong. Geen appetijtelijke aanblik,wel allerminst bij het schijnsel van de openstaande ijskast. "Amuseer je je?" vroeg ik haar.
Ik stormde op de bullebak los en haalde metmijn rolschaatsen uit naar dat deel van zijnanatomie waar Oma mij had aangeraden elkmanspersoon te treffen dat mij enigerlei lastbezorgde (...) Mr. Bloodworth gaf eenschreeuw naar de onverlaat, maar dezerende de gang uit, met zijn handen over zijngekwetste delen."Wie was die bruut?" vroeg ik."Gottlieb?" zei Mr. Bloodworth op uiterstluchtige toon. "Gewoon'n tevreden klant."
Juffertje Dahiquist, de gesel van mijn middelbare jaren, stond naast het lijk, en bezagfronsend zijn doffe, uitpuilende ogen engezwollen tong. Geen appetijtelijke aanblik,wel allerminst bij het schijnsel van de openstaande ijskast. "Amuseer je je?" vroeg ik haar.
