Elke keer wanneer het stil wordt Wanneer ik het tikken enkel hoor Denk ik na, over dat wat hierna Of dat wat hiervoor ‘Ik wil alleen niet’ is niet juist Is de gewoonte waaronder ik bezwijk Want vooruitdenken is niet nodig En terugdenken te pijnlijk Dus luister ik muziek Om die nare stiltes te kunnen drogen Ze op te vullen, zodat ik niet hoef te denken Aan de eeuwige stilte, die ik nooit heb overwogen Maar ik heb wel die ene gedachte Die ik het liefst gister nog zou verkwisten Hoe bitter dan ook De stilte is in mijn muziek gaan zitten
