Tot alles goed strak staat is de vierde bundel van Jane Leusink. Nrc Handelsblad-criticus Arie van den Berg beschreef in een lovende recensie over Leusinks vorige bundel haar werkwijze: vrije associaties, speelse woordkeuze en een gedurfde regelval zijn de kenmerken daarvan. Ook in deze bundel is die werkwijze weer volop terug te vinden: de poëzie van Leusink is vitaler dan ooit.
In Tot alles goed strak staat experimenteert Jane Leusink ook enkele malen opnieuw met het pantoen, een speciale dichtvorm waar de terugkeer van versregels een belangrijke rol speelt (zie het bijgaande gedicht).
Over het sterven van Koepoes met het sterke hart
We shall not cease from exploration
And the end of all exploring
Will be to arrive where we started
And know the place for the first time
Met onze Koepoes naar de dierenarts die lieverd zei
Het oude lichaampje tot op de botten uitgedroogd
Het zakje botten gaf hij de narcosespuit
Na 5 minuten de injectie van de dood
Het oude lichaampje tot op de botten uitgedroogd
Ik aaide Koepoes, het duurt en duurt, je bent nu bijna vrij
Na 5 minuten de injectie van de dood
Het hartje klopte nog, de dokter gaf een nieuwe spuit
Ik aaide Koepoes, het duurt en duurt, je bent nu bijna vrij
De dokter zei: die heeft al voor een hond van 40 kilo
Het hartje klopte nog, de dokter gaf een nieuwe spuit
De adem stokt, ziel kruipt terug en strekt zijn pootjes uit
De dokter zei: die heeft al voor een hond van 40 kilo
Het zakje botten gaf hij de narcosespuit
En adem stokt, ziel kruipt terug en strekt zijn pootjes uit
Met onze Koepoes naar de dierenarts die lieverd zei.
Over Er is weinig aan de lente veranderd:
Het poëzielandschap ziet er met deze bundel beslist wel anders uit: rijker, weidser en beslist met meer diepte. Om met graagte in te verdwalen. Joop Leibbrand op Meandermagazine.
Verrassend is de verscheidenheid aan registers die ze in de bundel opentrekt. () Desondanks is er een strakke regie. Arie van den Berg in Nrc Handelsblad.
In Tot alles goed strak staat experimenteert Jane Leusink ook enkele malen opnieuw met het pantoen, een speciale dichtvorm waar de terugkeer van versregels een belangrijke rol speelt (zie het bijgaande gedicht).
Over het sterven van Koepoes met het sterke hart
We shall not cease from exploration
And the end of all exploring
Will be to arrive where we started
And know the place for the first time
Met onze Koepoes naar de dierenarts die lieverd zei
Het oude lichaampje tot op de botten uitgedroogd
Het zakje botten gaf hij de narcosespuit
Na 5 minuten de injectie van de dood
Het oude lichaampje tot op de botten uitgedroogd
Ik aaide Koepoes, het duurt en duurt, je bent nu bijna vrij
Na 5 minuten de injectie van de dood
Het hartje klopte nog, de dokter gaf een nieuwe spuit
Ik aaide Koepoes, het duurt en duurt, je bent nu bijna vrij
De dokter zei: die heeft al voor een hond van 40 kilo
Het hartje klopte nog, de dokter gaf een nieuwe spuit
De adem stokt, ziel kruipt terug en strekt zijn pootjes uit
De dokter zei: die heeft al voor een hond van 40 kilo
Het zakje botten gaf hij de narcosespuit
En adem stokt, ziel kruipt terug en strekt zijn pootjes uit
Met onze Koepoes naar de dierenarts die lieverd zei.
Over Er is weinig aan de lente veranderd:
Het poëzielandschap ziet er met deze bundel beslist wel anders uit: rijker, weidser en beslist met meer diepte. Om met graagte in te verdwalen. Joop Leibbrand op Meandermagazine.
Verrassend is de verscheidenheid aan registers die ze in de bundel opentrekt. () Desondanks is er een strakke regie. Arie van den Berg in Nrc Handelsblad.
