Elena Van Gent neemt je mee op Tram 4 voor een 50-tal korte ritten door de Gentse binnenstad. Achter de vele onbekende gezichten van de reizigers gaat ze op zoek naar de universele thema’s die mensen verbinden als liefde, vreugde, verlies en verdriet.
Ze pent ze luchtig en vaak verrassend neer, met als rode draad doorheen de verhalen de aanwezigheid van de “Vrouw met de Rode Schoenen”.
Rij mee… en geniet van woord en beeld!
Elena’s blogs lezen vlot, zijn doorspekt met humor en verrassende wendingen, en werken verslavend. (Het Laatste Nieuws, 28 maart 2015)
Ken jij de blog Tram 4 al? Elke week post Elena Van Gent er een verhaal over haar belevenissen op de Gentse tram. Deze mysterieuze blogster (ze wil anoniem blijven) heeft talent en dat verdient een forum. (Steps, 27 april 2015)
Elena Van Gent is een rasechte Gentse vrouw die eind 2014 haar blog “Tram 4” opstartte. Het vaste recept: een wekelijks kortverhaal op maandag. Ondertussen groeide de blog uit tot een succes en werd deze in nauwelijks een jaar tijd al 13.000 keer gelezen.
De schrijfster koos er bij de opstart voor om anoniem te blijven: centraal staan de personages en niet zijzelf. Het enige wat ze prijsgeeft zijn haar - inmiddels bekende - rode schoenen. Ze houdt van het leven, van schrijven, van de mensen die haar omringen en van haar stad Gent.
Ze pent ze luchtig en vaak verrassend neer, met als rode draad doorheen de verhalen de aanwezigheid van de “Vrouw met de Rode Schoenen”.
Rij mee… en geniet van woord en beeld!
Elena’s blogs lezen vlot, zijn doorspekt met humor en verrassende wendingen, en werken verslavend. (Het Laatste Nieuws, 28 maart 2015)
Ken jij de blog Tram 4 al? Elke week post Elena Van Gent er een verhaal over haar belevenissen op de Gentse tram. Deze mysterieuze blogster (ze wil anoniem blijven) heeft talent en dat verdient een forum. (Steps, 27 april 2015)
Elena Van Gent is een rasechte Gentse vrouw die eind 2014 haar blog “Tram 4” opstartte. Het vaste recept: een wekelijks kortverhaal op maandag. Ondertussen groeide de blog uit tot een succes en werd deze in nauwelijks een jaar tijd al 13.000 keer gelezen.
De schrijfster koos er bij de opstart voor om anoniem te blijven: centraal staan de personages en niet zijzelf. Het enige wat ze prijsgeeft zijn haar - inmiddels bekende - rode schoenen. Ze houdt van het leven, van schrijven, van de mensen die haar omringen en van haar stad Gent.
