Ziek zijn en je kerngezond voelen, dat overkwam Caroline Reeders: moeder, directeur, echtgenote van een arts, patiënt. Met de diagnose borstkanker belandt ze in een parallel universum. Gefascineerd door de medische cultuur, en het verlangen die zo snel mogelijk achter zich te verlaten. De overgave aan zorgprofessionals, naast de onbedwingbare behoefte aan autonomie (of op zijn minst de illusie daarvan). Vanuit de kuipstoeltjes in de wachtkamers van het OLVG en het Antoni van Leeuwenhoek, de stille werkkamer thuis of die op het Amsterdamse Spui, de operatiekamer, de bestralingsunit en het gymlokaal van Oncofit, rapporteert ze over haar verwondering. Met oog voor de ontroerende, indrukwekkende en amusante details schrijft ze over haar innerlijke ambivalentie tegen het decor van duizelingwekkend goede zorg.
‘Reeders’ boek voldoet in alle opzichten aan de Reviaanse vierschaar: concept, structuur, stijl, taal, ze zijn compleet aanwezig. Wanneer woorden gevoelens kunnen overbrengen en toch de afstand tussen auteur en lezer in stand houden, dan kun je schrijven – heel goed schrijven.’ – Koen van Gulik, uitgever Uitgeverij Wereldbibliotheek
‘Reeders is niet alleen verslaggever van haar medische marathon, ze doet dat ook met een uiterst subtiel-absurdistische en humoristische pen.’ – Marc Chavannes, journalist en publicist
‘Reeders’ boek voldoet in alle opzichten aan de Reviaanse vierschaar: concept, structuur, stijl, taal, ze zijn compleet aanwezig. Wanneer woorden gevoelens kunnen overbrengen en toch de afstand tussen auteur en lezer in stand houden, dan kun je schrijven – heel goed schrijven.’ – Koen van Gulik, uitgever Uitgeverij Wereldbibliotheek
‘Reeders is niet alleen verslaggever van haar medische marathon, ze doet dat ook met een uiterst subtiel-absurdistische en humoristische pen.’ – Marc Chavannes, journalist en publicist
